Aan alle leuke dingen komt een eind. In de laatste week tijd voor afscheid van een heleboel leuke dingen.
Als eerste het Zwembad. Tijdens de laatste ‘les’ werden de vrijwilligers van Zwembad ‘De Kuil’ verrast met een taart. De kinderen kregen een ‘certificaat’ voor het watervrij-zijn.
Het slotfeest in de Max was voor, door en met de gastkinderen, juf, tolk en de vele vrijwilligers een echt feest. De kinderen zongen – geknipt door ‘Knappe Kappers‘ – prachtige (Wit-)Russische liederen die gedurende het 8-weeks verblijf ingestudeerd waren.
De tas werd vol gepropt, want ‘alles’ moest mee natuurlijk. Wat zeker meeging waren de mooie herinneringen aan ‘Gallandia’ en het gastgezin. Wat een supertijd is het geweest.
Het vliegtuig naar Minsk en daarna een busreis van 4,5 uur bracht het gastkind, juf en tolk weer thuis. Het weerzien met de familie was hartverwarmend. De 4 begeleiders hebben de dag daarna vele gastkinderen in hun eigen huis bezocht. Zowel tijdens het weerzien met de familie alsmede de bezoeken in hun eigen huis bleek eens maar weer hoe dankbaar de ouders zijn met de steun die hun kind heeft gekregen vanuit het gastgezin.
Het ligt wellicht niet in de aard van deze mensen om via telefoon of brief/e-mail uitgebreid het gastgezin te bedanken, maar waar de begeleiders ook kwamen; overal moesten zij vooral niet vergeten om het gastgezin te bedanken.
Op de eerste schooldag hebben de begeleiders de gastkinderen voor het laatst gedag gezegd. Ook juf Oksana moest weer ‘gewoon’ aan het werk op de school in Greben. Terug in de realiteit van alle dag maar met een ervaring wijzer voor ‘altijd’; ze hebben de ’tijd van hun leven gehad’.
Paka!