In de oorlog tussen Rusland en de Oekraïne is Belarus min of meer betrokken. De gezinnen in de dorpen uit 2004, 2010, 2012 en 2018 ondervinden dagelijks de harde realiteit van de oorlog:

  • militaire colonnes door de straten
  • militaire helikopters en vliegtuigen die in grote getalen overvliegen
  • verdwaalde raketinslagen in de omgeving (van wie?)
  • eenzijdige informatievoorziening

Dit alles zorgt ervoor dat de gezinnen veel angst ervaren. Wij kunnen als Stichting niets anders doen dan een luisterend oor bieden via de privé-contacten die er (nog) zijn. Een bezoek brengen aan deze dorpen is onverantwoord en ook niet mogelijk vanwege het negatief reisadvies. Financiële ondersteuning is ook niet meer mogelijk.

Wij als Stichting hopen dat deze situatie voor de gehele regio maar voor de gezinnen in de dorpen in het bijzonder spoedig wordt genormaliseerd voor het dagelijks leven.